Akıllar, Beyinler ve Programlar
John R. Searle
Felsefe Bölümü,
Kaliforniya Üniversitesi
Özet
“Bu makale, iki önermenin sonuçlarını görmeyi amaçlayan bir çalışma olarak düşünülebilir.(1) İnsanda (ve hayvanlarda) kasıtlılık, beynin nedensellik özellikleğinin bir ürünüdür. Bunun zihinsel süreçler ve beyin arasındaki nedensel ilişkilerle ilgili ampirik bir gerçek olduğunu varsayıyorum. Bu, belli beyin süreçlerinin kasıtlılık için yeterli olduğunu gösteriyor. (2) Bir bilgisayar programını taklit etmek, asla kendi başına yeterli bir kasıtlılık koşul değildir. Bu yazının ana argümanı, bu iddiayı kanıtlamaya yöneliktir. Argümanın şekli, bir insan etmeninin programa nasıl örnek teşkil ettiğini ve onun hala ilgili kasıtlılığa sahip olmadığını göstermektir. Bu iki önermenin aşağıdaki sonuçları söz konusudur. (3) Beynin kasıtlılık sürecini nasıl oluşturduğunu açıklamak, bunun bir bilgisayar programına örnek teşkil ettiği anlamına gelemez. Bu 1 ve 2’nin tam bir mantıksal sonucudur.(4) Kasıtlılık üretebilen herhangi bir mekanizma, beyninkilere eşit nedensel güçlere sahip olmalıdır. Bu, 1’in önemsiz bir sonucu olduğu anlamına gelir.(5) Tam anlamıyla yapay olarak kasıtlılık yaratmayı amaçlayan (güçlü yapay zeka) herhangi bir çalışma, sadece programların tasarlanmasıyla başarılı olamaz, bunun için insan beyninin nedensel güçlerini kopyalaması gerekecektir. Bu 2 ve 4’ten sonra gelir.
“Bir makine düşünebilir mi?” ile ilgili argüman, sadece düşünebilen bir makine için ileri sürülebilir, ve bunlar sadece çok özel türdeki makineler, yani beyine eşdeğer iç nedensel güçlere sahip makinelerdir. İşte bu yüzden güçlü yapay zeka bize düşünmeyle ilgili çok az şey söyler; çünkü bu sadece makinelerle değil, programlarla da ilgilidir ve hiçbir program kendi başına düşünme için yeterli değildir.”
Makale ile ilgili bağlatı adresini ve makalenin orijinali aşağıda bulabilirsiniz:
http://cogprints.org/7150/1/10.1.1.83.5248.pdf