Yapay Öğrenme ve Hukuk
Harry Surden
Kolorado Üniversitesi Hukuk Fakültesi
26 Mart 2014
Özet
“Bu makale, hukuk uygulaması kapsamında yapay öğrenme tekniklerinin uygulanmasını araştırmaktadır. Kabaca “yapay öğrenme”, zaman içinde bazı görevleri yerine getirmeyi “öğrenen ve bunu geliştirme yeteneği olan bilgisayar algoritmalarını ifade eder. Genel olarak, yapay öğrenme algoritmaları, verideki kalıpları belirlemek için tasarlanır ve daha sonra belirli görevleri otomatikleştirmek için yeni veriler üzerinde bu kalıpları uygular. Hukuk haricinde, yapay öğrenme teknikleri bir zamanlar insan zekası gerektirdiği düşünülen görevleri otomatikleştirmek için başarılı bir şekilde uygulanmıştır – örneğin, dil çevirisi, sahtekarlık tespiti, otomobiller, yüz tanıma ve veri madenciliği. İyi performans gösteriyorsa, yapay öğrenme algoritmaları, benzer durumdaki bir kişi tarafından yapılmış olanlara yakın otomatik sonuçlar üretebilir.
Bu makale, teknik temeli olmayan kitlelere yapay öğrenme yöntemlerinin altındaki bazı temel ilkeleri yalın bir şekilde açıklayarak başlar. İkinci kısım daha geniş bir bulmacayı araştırır: hukuksal pratiklerin gelişmiş bilişsel yetenekler gerektirdiği düşünülür, ancak bu tür yüksek dereceli bir biliş, mevcut yapay öğrenme teknolojisinin dışında kalmaktadır. Bu bölüm temel bir ilkeyi tanımlar: yararlı, “akıllı” sonuçlar üretebilen, deneyimsel yetenek (istatistiksel korelasyon gibi) kullanan, zeki olmayan hesaplama tekniklerine başvurularak normalde insan zekası gerektirdiği düşünülen belirli görevlerin otomatikleştirilmesi bazen mümkündür. Üçüncü bölüm bu ilkeyi hukuk uygulamasında kullanıp, şu anda avukatlar tarafından yürütülen belirli hukuksal görevler bağlamında yapay öğrenme otomasyonunu tartışır: davaların sonuçlarını tahmin etme, hukuki belgeler ile verilerde gizlenmiş olan bağlantıları bulma, elektronik keşif ve belgelerin otomatik düzenlenmesi.”
Makale ile ilgili bağlatı adresini ve makalenin orijinalini aşağıda bulabilirsiniz:
